Нөгөө Хөвсгөлөөс ирсэн үхрийн махан борц гээд аав ээж хоёрыг маань молигддог үс ноостой борц чинь толгой эрүү завжны махыг хүртэл борцлоод зарсан байх юм даа. Хараа муутай хүмүүсийг ингэж хулхидах гэж дээ. Муухай монгол зан шүү.
Нарантуулын Баялаг-Ундраа дээр борц зардаг эрэгтэй хүнээс авсан гэсэн. Ямар нэгэн үйлдвэрийн савлагаатай борц биш. Жижиглээд хэрчсэн кг-ын борц байгаа юм.
Кг нь 40 мянгаар авсан гэж байгаа.
Тэнд борц зардаг хүмүүст урт уртаар нь хатаасан борц байхгүй байна гэж байна лээ. Уг нь бүхэл борц чинь хэр зэрэг хальстай, өөхтэй, хэр тарган борц вэ гэдэг нь мэдэгддэг. Тийм борцыг аваад өөрсдөө нүдээд нунтаглахад хэдхэн чимх борц хоолыг ямар гоё амттай болгодог билээ.
Гэтэл одооны борц юугаар хийснийг нь мэдэгдүүлэхгүй гэж албаар жижиглэж зардаг болсон юм байна л даа. Арай ч дээ. Бүхнийг зоосны нүхээр харах муухай шүү наймаачид аа!
Би л лав дахиж борц авч идэх хүсэлгүй болтлоо сэжиг хүрлээ.
Гэдэс дотор зарж байгаа хүмүүс ч бас сэвсийг нь сайн цэвэрлэхгүй зарна. Өвөл авсан гэдэс тэр чигтээ дотор өөхөөр дүүрэн идэх юм бараг олддоггүй шд.
Худалдаа наймаагаа урт хугацаанд амжилттай байлгая гэвэл сэтгэл хэрэгтэй, хэрэглэгчдийн итгэлийг олж авах хэрэгтэй байдаг юм шд. Хүн ийм юмыг нэг аваад хулхидуулна. Хоёр дахиа таниас хэзээ ч авахгүй болохоор худалдан авагчаа тэр чигтээ алднаа л гэсэн үг. Монголчууд бид цөөхүүлээ, хэрэглэгч худалдан авагчдын зах зээл жижиг гэдгээ бодоорой.
Муу нэрийг хусаад ч арилахгүй.
